Alle berichten van Patrick Scheffer

Verslag 2023

24KIKA. Hét evenement waar een aantal van ons clubje al maanden vooraf bezig zijn met de logistieke voorbereiding, service, opbouw, mankracht en onderhoud van het team. De meeste van ons houden zich vooral bezig met de voorpret en de lol onderling. Hoe was het vorig jaar? Herinneren jullie deze foto nog? En voor velen is het een “wat leuk om elkaar weer te zien!” evenement. De eerste oefenrondjes worden rond augustus enthousiast gedeeld en de voorbereidingen naar 24KIKA vorderen zich tot het eerste weekend van september eindelijk is aangebroken. Eenmaal aangekomen op het terrein en heel veel knuffels en groeten later wordt het clubje een waar team (ja, dan zijn we nog even één team met één taak). De tenten worden opgezet, de keuken wordt geïnstalleerd, het terrein wordt onderzocht en er wordt voor elkaar gezorgd. De rivaliteit start pas echt wanneer de team T-shirts worden uitgedeeld. Vrolijke kleuren met ieder team zijn eigen kleur. Inmiddels hebben vele van ons een verzameling aan T-shirts met trots in de kast liggen. Op dat moment ontstaat er een duidelijk onderscheid en veranderen we van één team, naar rivaliserende teams. Teamcaptains zijn toegewezen en de interne strijd is van start gegaan. Want wie o wie skeelert de meeste rondjes of houdt het, het langst vol? Wie zal als eerste in slaap vallen of de handdoek in de ring gooien? Vragen die ons allen bezig houden binnen de rivaliteit van alle teams. Want ja… we hebben immers 24 uur te gaan!  

Wanneer de borden zijn opgehangen, de namen zijn toegevoegd en tokens zijn uitgedeeld, mogen we bijna van start. De meeste van ons rijden nog een rondje om de skeelers te testen en het asfalt te controleren. Sokken worden geteld, kuiten worden gemasseerd en inmiddels wordt er onderling ook weer gelachen. Het startschot is geweest, de eerste skeeleraars zijn ervandoor en de druk is van de ketel. We halen gestaag adem, want ook dit jaar belooft weer een mooi en geslaagd jaar te worden. 

De eerste ronden worden enthousiast gereden en de minuten tikken voorbij. Vuurkorven worden ontvlamd, sokken worden gewisseld, lampjes worden geïnstalleerd en daarmee is de avond aangebroken. Een gezelligheid van jewelste. Muziek dreunt hier en daar uit meegenomen speakers, spellen worden gespeeld en de geur van klaargemaakte macaroni bereikt onze neusgaten. Hier waren we aan toe, want man oh man van al die rondes krijg je toch een trek. Met een goed gevulde maag en een tevreden lijf, worden de wissels gemaakt en zet de avond vreedzaam door. Tijdens het foute uur komen de deelnemers belicht en versierd voorbij. Wanneer uiteindelijk de muziek dempt, de vuurkorven gedoofd worden en alleen het geluid van rollende wielen op het asfalt hoorbaar zijn, weten we dat de nacht is aangebroken. Ook deze keer neemt zij haar kou en natheid mee. Het moment van doorzetten is aangekomen. Rollend over het asfalt, met steeds natter wordende kleding en koude vingers, neemt je gedachte je mee naar dat ene leventje die hard aan het knokken is tegen een ongekende vijand.   

Dat kleine leventje die niet kan uitkijken naar een gezellig weekend als deze, maar dit alleen maar kan hebben als wens of hoop. Waar wij het leuk vinden om elkaar weer te zien is dit voor vele van deze kleine leventjes een afscheid voor altijd. Vrolijke kleuren zijn helemaal niet zo vrolijk en er is maar één rivaal. En die doet niet alsof. Ook deze kleine leventjes vragen zich af, hoeveel rondes kan ik nog? Hoeveel rondes hou ik nog vol? Waar wij in 24 uur skeeleren pijn kunnen ervaren is dit voor een klein vechtend leventje een dagelijkse herhaling. Ieder rondje doet er toe, ieder rondje moet afgemaakt worden en de handdoek in de ring gooien is geen optie. Niet voor iedereen belooft het een mooi en geslaagd jaar te worden. Is het juist eerder een jaar van onzekerheid, verdriet en ongekende pijn. Onze avond zet misschien wel vreedzaam door, maar die van deze leventjes kan iedere avond een (on)eindige oorlog zijn. Een oorlog die zeker niet altijd te winnen is. Wanneer hier de muziek dempt en het licht dooft, is dit om nooit meer aan te gaan. Een achterblijvende kou. Kinderkanker wint nog steeds.  

Wij skeeleren het eerste weekend van september 24 uur om samen ten strijde te trekken tegen kinderkanker. Aan het eind van de streep, wanneer het bedrag van ruim 130 000 euro aan opgehaald geld bekend wordt gemaakt kijken wij naar een toekomst met meer onderzoek en genezing. En volgend jaar? Skeeleren we weer net zo hard, met dezelfde lach en dezelfde traan…  

Welk kleur T-shirt draag jij?  

Verslag 2014

24 KIKA 2014
Deelnemers
Ambuskaters 1
Ambuskaters 2
Ambuskaters 3
Ambuskaters 4
Ambuskaters 5 (catering, logistiek en massage)

Op donderdag 4 september zijn de 2 kwartiermakers Richard van der Wal en Anjo van der Linden vooruit gestuurd richting Flevonice om de basis van de ambuskaters veilig te stellen.
Nadat zij hun tentje hadden opgezet en 2 voorstellingen van cabaretier Micha Westheim hadden bekeken konden zij zich niet meer inhouden en toch de stoute skeelerschoenen aangetrokken om 1 rondje over een geheel onverlicht parcours te rijden met alleen een lampje op het voorhoofd.
Na heerlijk geslapen te hebben in de tentjes zagen zij tijdens het ontbijt hoe druk de organisatie al bezig was met het prepareren van het parcours.
Langzamerhand druppelen andere teams binnen en gaan hun basis opzetten.
Het konvooi van de ambuskaters is onderweg. Om 10:30 uur horen we de ambulance, het konvooi is gearriveerd. Zoals we gewend zijn van de ambuskaters is de basis in korte tijd opgebouwd. De klok gaat richting 15 uur en dit jaar staat er een wereldrecordpoging op het menu namelijk het langste rijdende skeelerlint. Dit houdt in met zoveel mogelijk skeeleraars, skaters en rolschaatsen achter elkaar over de 400 meterbaan.
En jawel het is alle deelnemers gelukt dit wereldrecord te verbreken, dit kunnen de ambuskaters op hun CV bijschrijven. Niet alleen voor dit goede doel wordt er door alle deelnemers samengewerkt ook voor dit record.
Nu gaat het spannend worden langzaam gaat de richting 16 uur, de officiële start van 24kika 2014. Hier hebben de teams opgewacht, de deelnemers maken zich klaar om van start te gaan, 1 gezamenlijk doel, dat is KIKA en persoonlijke doelen.
16 uur, het begint weer, 24 uur lang.
De eerste rijder begint aan zijn/haar eerste ronden. De volgorde van rijders bepaalt het team zelf. De catering gaat beginnen met de innerlijke mens en bereidt o.l.v. van Patrick en zn. een heerlijke maaltijd voor, er staat zelfs een rij voor het restaurant.
De schemering komt ,de duisternis volgt, de ambuskaters gaan door. Dit jaar doen er nog meer kinderen van de ambuskaters, officieel, mee. Geweldig zo enthousiast hoe zij mee doen en dat voor andere kinderen. De ambuskaters hadden wel de regel, kinderen om 1 uur ’s nachts de bedstede in en pas om 7 uur weer de skeelers aan.
En dan valt de nacht, speaker is gaan slapen, Flevonice is stil, alleen rollende wieltjes. Persoonlijk vind ik het zo mooi in de nacht je rondjes rijden, muziekje op en gaan. Stoelen met welbekende gele dekens onder de terrasverwarmers. Er wordt geslapen, er wordt gepraat, gemasseerd en gekookt en Blom was relaxed ’s nachts en dat scheelt.
Henk Boer is bezig de 200 km te gaan halen, Ernesto heeft last van zijn enkels maar bikkelt door. Ik baal als ik weer moet want ik lig zo lekker, Eduard probeert ’s nachts zijn zoons in te halen qua ronden omdat die dan moeten slapen, erg makkelijk Eduard. Blom probeert Jake in te halen ’s nachts. De oude garde ambuskaters gaat bijna ingehaald worden door de nieuwe aanwas.
Maarten, Koen, Lisa, Joey Renske en Jake gaan nu al voor de 50km. Nick heeft vader Patrick nu al ingehaald.
De oude garde mag zich gelukkig prijzen dat die de regels maken en de kleintjes er zich aan moeten houden dus kunnen we ze in de nacht inhalen.
Rond 4 uur in de nacht kwam er de mist , ik vond het mooi om daar in te skeeleren dat gaf en had een soort mysterie, mooi om daar in te rijden.
En dan komt het, het wordt licht, zon komt op, Flevonice komt weer tot leven. Mensen gaan richting douches, je ziet de deelnemers weer rijden, er wordt ontbeten. De speaker pakt zijn microfoon weer, roept de laatste tussenstanden door.
Anouk arriveert en traditiegetrouw worden er weer heerlijke pannekoeken gebakken, dit om de ambuskaters nog wat extra energie te geven voor de laatste 8 uurtjes die dan zijn ingegaan.
Tijdens deze laatste uurtjes wordt het 24 uurs kamp langzaam afgebouwd, wat nog nodig is blijft staan. Langzaam tikt de klok naar 16 uur en een kleine maar hevige regenbui mag onze pret niet drukken we gaan gewoon door.
De ambukids krijgen de laatste ronden de overhand, willen hun doel bereiken, Jake heeft een treintje met opperambuskater Michel, Joey wil de 50 km gaan halen, Lisa wil vader Henk evenaren, Maarten en Koen lachen vader Eduard uit.
De laatste ronden beginnen, dit was voor de oude garde wel weer prettig, het thema dit jaar was 007 , James Bond. En wij ambuskaters hadden Bond Girls. En daar zijn we zuinig op, ja jaloerse blikken van de andere teams.
Dan is er de finish, de ereronde alle teams gaan 1 voor 1 over de finish worden ingehaald als helden zoals altijd alle ambuskaters als laatste team.
De ambuskaters zijn dit begonnen voor KIKA en Blom heeft ervoor gezorgd dat het evenement geworden is wat het nu is.
2015 gaan er een aantal ambuskaters dit voor het 10de jaar doen. Ik hoop op meer teams voor het goede doel.
Ik ga uitkijken naar 2015, ik wil iedereen weer zien in 2015, ik wil Henk de 200km zien skeeleren, ik wil Rob weer zien dus Henk doe je best om hem over te halen, ik wil zien zien dat de oudere garde de jonkies voorblijft wat ik vooral wil zien is dat we met zijn allen meer geld ophalen voor KIKA en ja ik heb al een thema voor 2015.

Verslag 2017

Het eerste weekend van september, al 12 jaar op rij, skaten de Ambuskaters 24 uur lang om geld in te zamelen voor het goede doel KiKa. Dit jaar was de opbrengst voor het eerst ruim boven de ton!

Wie zijn de Ambuskaters eigenlijk? Twaalf jaar geleden ontstond, naar aanleiding van de erg zieke dochter van een collega, het idee om mee te gaan doen aan een uniek evenement om KIKA te steunen. Ambulance collega’s van de GGD Den Haag, Ambulancezorg Zoetermeer en Witte Kruis namen deel aan de RAPS24. Een 24uurs skate-evenement in Oldenzaal waarbij teams in estafette vorm 24 uur skaten voor de meeste en snelste rondjes. Voor geoefende skater dus. Daar kwamen de Ambuskaters… een (klein) beetje geoefend, een beetje kunnen skaten en met vooral een heleboel gezelligheid en energie om veel geld in te zamelen voor KIKA. De organisatie van de RAPS24 vond het initiatief van de Ambuskaters zo mooi, dat het evenement werd gedoopt tot de RAPS24KIKA. Het gehele evenement ging in het teken van geld inzamelen voor KIKA staan. De energie binnen de ‘harde kern’ van de Ambuskaters was zo hoog dat in 2009 de Stichting Ambuskaters werd opgericht. De verkoop van loten, zoals bij de meeste collega’s wel bekend is, is een grote bron van inkomsten. Van de loten, die worden verkocht á €2,50 per stuk, gaat de volledige opbrengst naar KIKA. Ook dit jaar zijn er weer mooie prijzen gevallen op de loten die zijn verkocht door de Ambuskaters, dus check je lotnummers goed op 24kika.nl. Eén van de oprichters van de Ambuskaters is Anjo, een oud collega van de GGD. Anjo is helaas afgelopen voorjaar overleden. Anjo leefde voor het skaten, leefde om te ‘knallen’ voor KIKA. Ter nagedachtenis werd het veld waar jaarlijks ons skate-kamp staat, benoemd tot “Anjo’s veld”. Anjo heeft niet alleen zijn neef, maar ook zijn hele familie zo gek gekregen om met ons mee te skaten voor KIKA. Onder de vlag van de Ambuskaters skaten collega’s van de RAV Haaglanden, zorginstellingen, EHBO-verenigingen, politie, brandweer en Veiligheidsregio Haaglanden. Allemaal met maar één doel voor ogen: KIKA steunen.  Afgelopen jaar Bij de Ambuskaters gaan gezelligheid en sportiviteit hand in hand. Afgelopen editie skaten we met 4 teams en konden we rekenen op een grote groep supporters en lieve mensen die ons gedurende de 24 uur heel goed verzorgden. Op vrijdag 1 september klonk om 15:00 uur het startschot en flink aangemoedigd begonnen de eerste skaters met hun rondes.

De training van de meeste had bestaan uit het afstoffen van de skeelers een dag voor vertrek, dus het was wel weer even wennen. Maar als Ambuskaters ga je natuurlijk geen enkele uitdaging uit de weg en na het eerste rondje zat de slag er bij iedereen alweer goed in. 24 uur én veel gezelligheid en support verder kwamen alle Ambuskaters over de finish, wat een prestatie! Alle voorbereiding, het verkopen van loten, het skaten en het zweten waren zeker niet voor niks. Het geweldige evenement heeft maar liefst een bedrag van € 101.741,75 opgebracht voor KIKA!

Namens de Ambuskaters willen we alle mensen die loten hebben gekocht, alle sponsoren, Onlineskateshop, Sport2000 Naaldwijk, Krijn Pronk groente en fruit, de RAV Haaglanden, GGD Haaglanden, Gemeente Den Haag, Landelijke eenheid Politie en Brandweer Haaglanden, en nog vele andere bedanken voor de steun financieel en materieel die we hebben gekregen!

Op naar volgend jaar, skate je ook gezellig met ons mee? Voor informatie ambuskaters@gmail.com